چندی پیش که سوار تاکسی بودم دیدم راننده زد کانال تحلیل و کارشناسی مسائل سیاسی از یمن صحبت کرد تا مسائل داخلی و سیاست خارجی ایران! ولی آن چیزی که نظرم را خیلی به خود جلب کرد و بسیار هم شنیده شده چه در دانشگاه از اساتید محتلف و چه دانشجویان و ... اینکه آمریکا مثل گاو شیر دهی هست که ایران بجای اینکه به پستان این گاو بچسبد و شیرش را بدوشد با شاخ این گاو ور می رود و هر از گاهی زخمی از این شاخ قسمتش می شود!
خرابی ها زیاد است، اشکالات زیاد است، فقر زیاد است. این باید در هر شهری اهالی شهر کمک بکنند. اینها بندگان خدایند که گرفتار هستند. خدای تبارک و تعالی عنایت دارد به بندگان خودش. این مستمندها، فقیرها عیال خدا هستند، اداره باید اینها بشوند، فقرا را خدای تبارک و تعالی امر کرده است که اداره شان باید بکنیم، یک دسته غنی بنشینند کنار و اینها، بیچاره ها به فقر بگذرانند.
متأسفانه عدم صبر انقلابی در دوستان انقلابی سبب شد تا یک موضوعی که به هیچ عنوان اهمیت خاصی با توجه به شرایط الان کشور با این وضعیت اقتصادی، نداشته رسانه ها و افراد مختلف بیش از حد به آن بپردازند و یک عده هم طبق معمول آتش بیار معرکه شوند و از آب گل آلود ماهی های خود را صید کنند و تبدیل به یک موضوع مهم ملی شود! لذا ادامه پیدا کردن این موضوع حتی در روزنامه های امروز (16 تیر 97) سبب شد تا نکاتی را پیرامون این موضوع ذکر کنیم:
قابل توجه برخی حضرات که در کاخ ها جلسات فوق سری نظام برگزار می کنند!
اخطار امام خمینی در ۱۰ اسفند ۵۷ به این موضوع واکنش بسیار جدی نشان می‌دهند که می فرماید:
ما پس از این راجع به بانک ها هم طرح هایی داریم که از این وضع رقت بار برگردد، از این وضع استعماری برگردد. ما باید تمام این کاخ های وزارتخانه را، وزارتخانه ها را، که میلیون ها، میلیاردها مال ملت در آن صرف شده است باید اینها تبدیل بشود به یک چیز معتدل اسلامی. این فرم، فرم خارجی است، فرم اجنبی است، فرم طاغوت است.
در این ایامی که وضعیت معیشتی مردم بخصوص اقشار متوسط به پایین هر روز بدتر از دیروز می شود البته آن هم دیگر با شیب نه چندان ملایم! وقتی نگاهی به روزنامه ها و رسانه های داخلی می اندازیم باز هم همان بازی های کثیف سیاسی و جناحی در تمامی تیترها و خبرها و تحلیل ها دیده می شود و باز هم این مردم هستند که گوشت دم توپ دعواهای سیاسی جناح های فاسد کشور (اصول گرا و اصلاح طلب)
